পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/১০৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৪
কিষ্কিন্ধ্যা কাণ্ড।

দেখিলে হৰিষ হৈবা আসি মন তুষ্টি।
হেৰা মোৰ লৈয়া যাহা হাতৰ আঙ্গুষ্ঠি॥
তঙ্কো পৰীক্ষিবা কেন ভালে মন্দে আছে।
নিশ্চয় জানিয়া মোত কহিবাহা পাছে॥
সীতাৰ সংগোপ্য বাৰ্ত্তা আনিবা নিশ্চয়।
যেন মতে হবে তান্ত আমাৰ প্ৰত্যয়॥
এহি বুলি সুগ্ৰীৱে তাঙ্ক চাপিয়া ধৰিলা।
সীতাক সুমৰি ৰামে ক্ৰন্দন কৰিলা॥
মাৰুতি বোলন্ত তাপ তেজা ৰঘুপতি।
জন্মে জন্মে তযু পদে হৌক মোৰ গতি॥
যি হেতু তোমাৰ ভৈলা আমাত প্ৰত্যয়।
সীতাৰ বাৰ্ত্তাক দিবো নুহিক শংসয়॥
মোক অনুগ্ৰহ কৰিলাহা কৃপাময়।
এতেকে জানিলো ভাগ্য আমাৰ আচয়॥
প্ৰাণক উছৰ্গি তযু কাৰ্য্যক সাধিবো।
থাকা সুখে সীতাৰ বাৰ্ত্তাক আনি দিবো॥
সুগ্ৰীৰ বোল ওবা কৈৰ দূত লোক।
প্ৰভু চৰণে সেৱা সবাৰ থাকোক॥
ফুৰি ফুৰি ৰাৱণ সীতাক চাহিয়োক।
ৰামত অসিস ঝাণ্টে বাৰ্ত্তা কহিয়োক॥