পৃষ্ঠা:কাৰেঙৰ লিগিৰী.djvu/১০২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

৯৮


সমাপতি


[কাৰেঙ। ৰাতি। মুকলি কোঠালি এটাত
বৰ পিৰাত সুন্দৰ আমনজিমনকৈ বহি
থাকে। ওচৰতে অনঙ্গ আৰু সুদৰ্শনো
বহে। সুদৰ্শনে গীত গায়]

গীত

অ’ সোঁৱৰণি !
 সমিধান দিয়া শাঁত কৰি প্ৰাণৰ অগনি ।
নিৰ্ব্বাক অতীতৰ,
 গোপন কুঞ্জ এৰি,
 আহা মৌসনা সোঁৱৰণি ।
উৰুৱাই মনৰ মাজলৈ
সোৱৰণীৰে পাখি ।
পাহৰণী পদুমৰ মন্ত্ৰদূত,
 পাহি মেলি মেলি
 অ' সোঁৱৰণী


আঁৰ কাপোৰ