এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০
কালিকা পুৰাণ
এৰিলেক লাজ যত।
কতো ভৈল উনমত্ত॥
কতো চাৱে চক্ষু ঠাৰে।
জানো মোত দৃষ্টি পৰে॥২৮৯
কতো বোলে দেখো মুখ।
নলাগয় স্বৰ্গ সুখ॥
কতো চাৱে ভৰিলৈকে।
জানো দেখো আঙ্গুলিকে॥২৯০
আক দেখি ত্ৰাণ পাবো।
নেদেখিলে মৰি যাইবো॥
দাস কৰি লৈছে মোক।
দূৰ হোক দুখ শোক॥২৯১
এহিমতে সভাখান।
ভৈল আতি অন্তৰ্ধ্যান॥
সৰ্প সব জৰ্জ্জৰিত।
সবে তুলিলেক ফেট॥২৯২
ৰাক্ষস পিশাচ যত।
সিও ভৈল উনমত্ত॥
যোগী মুনি ঋষি যত।
সবেও এৰিলে তত্ত্ব॥২৯৩
