এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
কালিকা পুৰাণ
ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত শুনা শিৱ মোৰ বাক।
আত অনন্তৰে শুনিয়োক সভাৰাজ॥
হেন কথা ভৈল যেবে সভাৰ মাজত॥
তেতিক্ষণে আনি বসুৱাইল পাৰ্ব্বতীক॥২৮৪
পাৰ্ব্বতীৰ ৰূপে শোভা কৰে চতুৰ্দিশি।
শৰত কালত যেন পূৰ্ণিমাৰ শশী॥
ঋষি মুনি তপস্বী আছিল মানে যত।
দেৱীৰ ৰূপক দেখি ভৈলা চমকিত॥২৮৫
বিষ্ণু মুগ্ধ ভৈলা আন কাৰেই বা লেখা।
দেখা সভাজনৰ ভৈল যিমত অৱস্থা॥
কাম লোভ সাৰিবৰ নাহিকে শকতি।
সবেও ভৈলন্ত যেন মৰাৰ প্ৰকৃতি॥২৮৬
হেন জানি কামক্ৰোধ আদি পৰিহৰি।
সমস্তে সমাজে ডাকি বোলা হৰি হৰি॥২৮৭
ঝুমুৰি।
পাৰ্বতীৰ ৰূপ দেখি।
বিস্ময় ভৈলেক আখি॥
হৰিলেক শ্ৰুতি জ্ঞান।
বাতুলৰ যেন থান॥২৮৮
