সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫০
কালিকা পুৰাণ

এহিমতে সৰ্ব্বলোকে হুয়া একঠাই।
চলিবে কৰিলা যুক্তি শুভক্ষণ চাই॥
বৃষভত উঠি শিৱে কৰিলন্ত যাত্ৰা।
লক্ষ লক্ষ গীত গাই বজালেক ঘণ্টা॥২৩৯
সেহি শব্দ শুনি আতি গজ থমকিলা।
টল বল কৰি কিছু মন্দৰ লৰিলা॥
কতো কতো লোকে বোলে ভূমিকম্প যাই।
ধ্যান ভাঙ্গি যোগী ঋষি চকু মেলি চাই॥২৪০
কেহো বোলে কৈত বা পৰিল বজ্ৰপাত।
কেহো বোলে পৃথিবীয়ে মেলিলন্ত ফাট॥
এহি বুলি সবেও কৰিলন্ত গলাগপা।
কাণ ফাটে বুলি কেহো কাণে লন্ত সোপা॥২৪১
এহিমতে গাই বাই হৰ চলি যাই।
কত প্ৰজা চলে তাৰ কোনে অন্ত পাই॥
দীৰ্ঘ দশ ক্ৰোশ পথালি পঞ্চ ক্ৰোশ।
কোনে কহিবাক পাবে প্ৰজাৰ যে ঘোষ॥২৪২
অনেক বছৰ লেখি কোনে অনন্ত পাই।
গায়ক বায়ন সাত লক্ষ যোৰা যাই॥
নট ভাট নত্তক নৰ্ত্তকী অপৰ্য্যাপ্ত।
ভূত প্ৰেত পিশ্োচয়ো নাচি বাগি যান্ত॥২৪৩