পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৫০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
কালিকা পুৰাণ

ইহাৰ যি সবে,   এক চিত্তে শুনে,
  পায় শিৱলোকে বাস॥২২৯
হেন জানি নৰ,   এক চিত্ত ধৰ,
  আন সৰ কাম এৰি।
আপুনিও তৰা,   পুৰুষ উদ্ধাৰ,
  ডাকি বোলা হৰি হৰি॥২৩০

⸺⸺⸺

 

পদ

বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ো নৰেশ্বৰ।
কাচি পাৰি সাজু ভৈলা যেবে মহেশ্বৰ॥
নিশান কোবায় জান দিলা সমস্তকে।
শুনি কাচি পাৰি লাগ লৈলা সৰ্ব্বলোকে॥২৩
ৰথে গজে সম্ভাৰক তুলিয়া যোগাই।
আগ কৰি পঠাই দিলা হেমৱন্তৰ ঠাই॥
পাছতে লৰিলা শুভক্ষণে যাত্ৰা কৰি।
যত দেৱ মহেশক চলিলা আৱৰি॥২৩২
যক্ষ বক্ষ পিশাচ আছয় যত মান।
চলিবে লাগিলে সবে নিজ নিজ স্থান॥
গৰুড়ৰ স্কন্ধে বিষ্ণু ব্ৰহ্মা হংস যানে।
ঐৰাৱত স্কন্ধে ইন্দ্ৰদেৱ বিদ্যমানে॥২৩৩