সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৪৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
কালিকা পুৰাণ

দেখিতে সুন্দৰ,   অতি মনোহৰ,
  পিন্ধিলা আনন্দ কৰি॥২২৪
এহিমতে কাচি,   সাজি পাৰি হৰে,
  পৰম আনন্দ ভৈলা।
তাহাৰ বাহন,   বৃষভক আনি,
  যতেক সজাবে লৈলা॥২২৫
সুৱৰ্ণৰ ঘণ্টা,   গলত আৰিলা,
  পাৱত নূপুৰ জ্বলে।
কপালত দিলা,   মাণিকৰ ফোঁট,
  গলত গলপতা জ্বলে॥২২৬
সুৱৰ্ণ কিঙ্কিণী,   কৰে ৰুণ জুনি,
  গাদিক বান্ধিলা টানি।
সৰ্ব্বাঙ্গ সুন্দৰে,   সজায় পৰায়া,
  আগতে দিলন্ত আনি॥২২৭
শুনা সৰ্ব্বজন,   থিৰ কৰি মন,
  শিৱ-পাৰ্ব্বতীৰ কথা।
ঈশ্বৰ-ঈশ্বৰী,   হুয়া অৱতাৰ,
  ধৰন্ত মনুষ্য প্ৰথা॥২২৮
পাতিলন্ত বিয়া,   ৰাখিলন্ত চিয়া,
  কৰিলা গুণ প্ৰকাশ।