এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
কালিকা পুৰাণ
জানিবাহা তাসম্বাৰ যিবা লক্ষ কিছু।
হেন জানি ৰাক্ষসক ভক্ষ্য দিয়া কিছু॥
বৰাহ, হৰিণ, ছাগ, কাছ, মাছ, মাংস।
ইসবক ভুঞ্জি তাৰা পাওক সন্তোষ॥১৯৫
সৰ্পৰাজ অনন্তও আছন্ত আসিয়া।
সন্তোষ কৰিয়ো তাসম্বাক ভক্ষ্য দিয়া॥
ৰাজৰ্ষি ব্ৰহ্মৰ্ষি আৰু মুনি আছে যত।
দিয়া সমস্তকে দধি দুগ্ধ মধু ঘৃত॥১৯৬
শুনি বায়ু তেতিক্ষণে দ্ৰব্য বস্তু আনি।
যাৰ যেন যোগ্য তাঙ্ক দিলা ভিন্নে ভিন্নি॥
ৰাক্ষস পিশাচ ভূত প্ৰেত আদি কৰি।
খাই বই সবাৰো নচলে হাত ভৰি॥১৯৭
এহিমতে সমস্তকে ভুঞ্জায়া আটাইল।
তাত পাছে ঋষিপত্নীগণক খুৱাইল॥
তাত পাছে সমস্তকে গুৱা পাণ দিলা।
এহিমতে ভোজনক সমাপন কৈলা॥১৯৮
পানী তুলিবাক পাছে উদ্যোগ কৰিলা।
যতেক আছিল নাৰী সবেও লৰিলা॥
ষাঠি লক্ষ বাজনাক নিয়োজন কৰি।
ঢাক ঢোল মৃদঙ্গ গোমুখ শঙ্খ ভেৰী॥১৯৯
