পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
কালিকা পুৰাণ

কুম্ভগিৰি কামগিৰি মাজাগিৰি নীল॥
জটাগিৰি বাৰ্ত্তা পায়া আসিল সকল॥
লক্ষ লক্ষ পৰ্ব্বত মনুষ্য ৰূপ ধৰি।
নাথাকিল বাকী আসিলন্ত মেৰুগিৰি॥১৪২
ব্ৰহ্মাণ্ড ভিতৰে যত আছিল পৰ্ব্বত।
বিবাহ দেখিতে লাগি আসি সমস্ত॥
লাখুটি এৰিয়া আসিলন্ত বুঢ়াবুঢ়ী।
জুৰিল আসিয়া সবে হেমৱন্ত পুৰী॥১৪৩
সবেও বসিলা পাৰ্ব্বতীৰ সমীপত।
তাত পাছে আসিলন্ত কন্যাগণ যত॥
সবে কন্যাগণে পাছে হুয়া এক ঠাই।
পাৰ্ব্বতীক নোৱাইলন্ত মঙ্গল কৰাই॥১৪৪
সুৱৰ্ণৰ গৃহে পাৰি ৰত্নৰ পিৰাক।
বসুৱাইলা নিয়া তাত আনন্দে দেৱীক॥
আয়তী সকলে আশীৰ্ব্বাদ তৈল দিলা।
মঙ্গলৰ ধ্বনি আৰু উৰুলি পাৰিলা॥১৪৫
সেহি সময়তে হেমৱন্ত পুৰী খান।
টলবল ভৈল আতি প্ৰজাৰ নিদান॥
উকলি জোকাৰ আৰু উচ্চধ্বনি শুনি।
ধ্যান ভঙ্গ ভৈল অৰণ্যৰ ঋষি মুনি॥১৪৬