পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪
কালিকা পুৰাণ

শঙ্খ চক্ৰ গদা পদ্ম হাতে চাৰি অস্ত্ৰ।
কিৰীটি কুণ্ডল হাৰ গাৱে পীতবস্ত্ৰ॥
আজানুলম্বিত বনমালা জ্বলে গলে।
জ্বলে আতি শ্ৰীবৎস বহুল বক্ষস্থলে॥১১২
হেনয় ৰূপক দেখিলন্ত চমৎকাৰ।
বিস্ময় লাগিল মনে দেখি মেনকাৰ॥
সুনন্দ কুমুদ নন্দ গোপ আদি কৰি।
হেন পাৰিষদগণে আছয় আৱৰি॥১১৩
ভৃঙ্গাৰ ধৰিয়া লক্ষ্মী ধুৱাৱন্ত পাৱ।
ৰাজা মেনকাৰ দেখি শিহৰিল গাৱ॥
আনন্দতে নেত্ৰ হন্তে বহি যাই পানী।
কণ্ঠৰ নোলায় বাক্য গদ গদ বাণী॥১১৪
পৰম ভকতি স্তুতি কৰি মহাভাগে।
কৃতাঞ্জলি স্তুতি কৰি পৰিলন্ত আগে॥
ৰূপ দেখি তধালাগি দুয়ো আছে চাই।
পূৰ্ব্বৰ ৰূপক প্ৰভু হৰিলা দুনাই॥১১৫
হেন দেখি মেনকাই মাতে কৰযুৰি।
শুনিয়োক প্ৰভু মই ভৈলো অথন্তৰী॥
নিচিনি নজানি প্ৰভু বাক্য আছো বুলি।
এতেকে ক্ষমিও প্ৰভু দাসীক সমূলি॥১১৬