এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[১৬]
আৰ এক কথা পোছো শুনা ধৰ্ম্মমতি।
কলিযুগে অবতাৰ কৃষ্ণৰ সম্পতি॥৫৪
হৈছেকি নতো হোৱে কহিওক আক।
যুধিষ্ঠিৰে বোলে দেব শুনিয়োক তাক॥
নৰৰূপে নাৰায়ণ মথুৰাত যাই।
হৰিবাক আছে ভাৰ উপঞ্জি কলাই॥৫৫
হেন শুনি মুনি বৰে নয়ন মুদিলা।
পূৰ্ণ ব্ৰহ্ম হৰিভাৰ গুছাবে আসিলা॥
নুহি নুহি আন পূৰ্ণ ব্ৰহ্ম যে নিশ্চয়।
ভকতৰ পদে তেন্তে মুৰ্ত্তিক ধৰয়॥ ৫৬
পৃথিবীৰ ভাৰ হৰি হুৱা অবতাৰ।
মহা দুখ বিনা শিবে সবে জগতৰ॥
যত দত্য দানবক কৰি বুন্দামাৰ।
দুস্ত ৰাজাগণকে সংহৰিবাৰ ম্বাৰ॥ ৫৭
যদুবংশ বিভুষণ সাগৰ মধ্যত।
পাতিছে নগৰ আতি আনন্দ মনত॥
পৃথিবী স্বৰ্গত যত আছে ভোগ মানে।
তাহাতে মিলায়ে আতি দেবসনাতনে॥৫৮
তোৰ পাঞ্চজনক যে পঠাইলা বনে।
বনৰ ভাৰক গুচাইবাৰ প্ৰভু মনে॥
