এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ১৭ ]
যত দত্য-দানব বনত আছে আৰ।
তুমি সবে তাহাক কৰিবা বুন্দামাৰ॥ ৫৯
নুহি নুহি তোমাৰ যে বনক গমন।
ঈশ্বৰৰ ইৰ্চ্ছা তেসে আছা ইটো স্থান॥
ঘোৰ যুদ্ধ মিলিবেক বনতে তোমাৰ।
ৰাক্ষস দানব মানে মাৰিবা অপাৰ॥ ৬০
ব্ৰহ্মা আদি দেৱগণে অভিনন্দা কৰি।
মাৰাইবে ৰাক্ষস সবে তোমাক সাদৰি॥
বাৰাও, বছৰ মানে ভ্ৰমিবা বনক।
বনৰ ভাৰক আৰু গুচাইবা সবাক॥ ৬১
পাচে পাতালত গৈয়া দত্য সোনাচয়।
নিগুটি কৰিয়া তাক হইবাহা বিজয়॥
এহি মতে বনৰ গুচাইবা যত ভাৰ।
অভয় কাৰণে তোমাসাৰ অবতাৰ॥ ৬২
সেকালে ৰণত মাৰিবাহা ৰজাচয়।
অজ্ঞাত বছৰ আৰ বঞ্চিবা নিশ্চয়॥
বনবাস মুকুত হৈবাহা পঞ্চ ভাই।
ৰজাগণ কুৰুবল মাৰিবা সিঠাই॥ ৬৩
পাছে যুধিষ্ঠিৰ তুমি হৈবা মহা ৰাজা৷
খণ্ডিবে দুৰ্গতি সবে পালিবাহা প্ৰজা॥
