এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১৯)
ইতো অপমান, সকলে শুজিবোঁ,
মথুৰা পুৰীক যাই॥
দেবকী আইত, মোৰ বড় লুলি,
থাকিবোঁ তাহান পাশ।
আমাক দেখিবে, লাগিয়া তোমাৰ,
হৈবে বড় হাবিয়াশ॥
কৃষ্ণৰ বচন, শুনিয়া যশোদা,
পুনু মাতে পাশ চাপি।
এড় হাবিয়াস, মোৰ মাথা খাস,
নকান্দিবা মোৰ বাপী॥
মই অভাগীৰ, এবাৰ দোষক,
মৰশিয়ো বনমালী।
আন কাল যদি, মোৰ দোষ দেখা,
পাৰিবাহা মোক গালি॥
মাৱৰ কাৰুণ্য, বচন শুনিয়া,
সন্তোষিত ভৈল মন।
