এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪
কমতাপুৰ ধ্বংশ কাব্য ।
নাভাবিলে আগ পাছ, ইয়ে যে কৰিব
অনিষ্ট তেওৰ হায়! নিজৰ একালে।
সাৱধান হবা ৰাণী! ভবিষ্যত ভাগ্য
তােমাৰ দাৱৰে ঢকা। জানােবা সখীৰ
বেয়া হয়, এই ভাবি আজলী তিৰুতা।
লিখি যে নিদিলা নাম তলত চিঠি,
এয়ে যে তােমাক হায়! কন্দাব এদিন,
এদিন ইয়াকে ভাবি চকুলো টুকিবা,
লােকৰ লগত পাবা বেজাৰ কেলেশ,
কোমল হিয়াত তাপ মিছাতে সহিবা।
সামৰি-সুতৰি চিঠি, ৰিহাৰ আগত
থলে বান্ধি কুৱৰীয়ে, শুলে ধীৰে ধীৰে
আকউ কাষতে গই নিজা সােৱামীৰ,
ধৰিলে টোপনী পুনু আহি জুৰে জুৰে।
![কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য (page 38 crop)](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/%E0%A6%95%E0%A6%AE%E0%A6%A4%E0%A6%BE%E0%A6%AA%E0%A7%81%E0%A7%B0_%E0%A6%A7%E0%A7%8D%E0%A6%AC%E0%A6%82%E0%A6%B8_%E0%A6%95%E0%A6%BE%E0%A6%AC%E0%A7%8D%E0%A6%AF_%28page_38_crop%29.jpg/200px-%E0%A6%95%E0%A6%AE%E0%A6%A4%E0%A6%BE%E0%A6%AA%E0%A7%81%E0%A7%B0_%E0%A6%A7%E0%A7%8D%E0%A6%AC%E0%A6%82%E0%A6%B8_%E0%A6%95%E0%A6%BE%E0%A6%AC%E0%A7%8D%E0%A6%AF_%28page_38_crop%29.jpg)