সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২৮৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৫
প্ৰাণৰ জিতেন।

পেলাৱ পূৰণি,
নতুন মাথোঁন বাৰু।
তেনুৱা নতুন
ছোলাকো নিপিন্ধ,
নালাগে “চুলিয়া” আৰু
নে,— সংসাৰ এৰিলে
একোকে নালাগে
উদঙ্গে স্বৰ্গত থাকে?
ছোলা চুৰিয়া
সংসাৰৰ বস্তু!
ইয়াতে মাথোন লাগে?
 *  *  *
 *  *  *
“মোৰ” কথা নেকি
মাথোঁ সংসাৰত
স্বৰগত ই কথা নাই?
তিয়াগি সংসাৰ
গ’লে স্বৰগত
“মোৰ” কথা পাহৰি যায়?
পাহৰিছ যদি
পাহৰ সোনাই! .
নুবুলিবি আৰু ‘মোৰ’!
“মোৰ” বুলিবলৈ
নাই সংসাৰত,