সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩
পঞ্চম সৰ্গ।

(নইৰ দাতিত)
দেহি ঐ।       

পৰোঁ-পৰোঁ-হোৱা ৰঙ্গা বেলিটীয়ে
ঢালিছে কিৰণ ৰ’দ্।
সোনালী সাজেৰে হাঁহে নই খনি
বজাই সুৱলা গদ্॥*

সোনালী মুকুট পিন্ধিছে মুৰত

ঠউকী-বাঠুকী ঢউ!
কুল কুল কৰি গীত গাই নদী
ঢালিছে অমিয়া মউ॥

সাগৰৰ ফালে উত্ৰাৱল নদী

একান্ত মনেৰে যায়।
শুনাব খুজিছে জানো প্ৰেমকথা
আজি মিঠা গীত গাই॥

ৰ’বাছোঁ অলপ ৰই যোবা, নদি!

শুনি যোৱাঁ মোৰ দুখ।
পাইছোঁ যেনুৱা সন্তাপ মনত
নেদেখি স্বামীৰ মুখ॥


“গদ্” বা গৎ।