সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২
বিৰহিণী বিলাপ কাব্য।

কি ৰূপে বুজিবি তই
প্ৰাণৰ যাতনা ঐ
অন্তৰৰ দুখ মোৰ? তোৰ যে হৃদয়
লোহাতো অধিক টান, তই শিলাময়!

কঠিনতা ছবি লই

আছ থিয় হই তই
কঠোৰ ভাবেৰে হায় দেখাইছ মুখ
পাৰ কি বুজিব তই অভাগীৰ দুখ?

কঠিন পদাৰ্থ লই

বন্ধাইছ হিয়া তই
পিন্ধি কঠিনতা-সাজ আছ থিয় হই
কিৰূপে বুজিবি দুখ বিৰহৰ তই?

কি দিন কি ৰাতি তোক

সহিব নোৱাৰি দুখ,
কান্দি কান্দি চকুলোৰে দিছোঁ ওপঙ্গাই,
চকুলোৰ নই হায়! পঠালো বোৱাই॥

তথাপি নহ’ল দয়া,

নাই নেকি তোৰ মায়া?
নুমুছিলি চকু-পানী মোৰ দুচকুৰ।
কঠিন পৰ্ব্বত! তোৰ হৃদয় কঠোৰ॥