সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

এই সংসাৰত পলাই থাকিবি,
পাম যে স্বৰ্গত গই?
আছ যে, অ’ শান্তি!—এনুৱা এঠাই
পলাব নোৱাৰ য’ত!
আছেযে সৰগ অনন্ত শান্তিৰ
তয়োতো থাকবি ত’ত।
ত্ৰিলোকৰ পতি বিৰাজিছে তাত,
দাস যে তেওঁৰ তই।
সি ঠাইত, শান্তি কিৰূপে পলাবি?
পামতো তেতিয়া মই?

(বতাহ)

বতাহ ঐ।
বিৰহিণী নাৰী বিৰহ জুইত
পুৰি-দেই হই ছাই,
দুখে হুমুনীয়া পেলাব খুজিলে
সিকালতো তোক পায়।
হুমুনীয়া স'তে থাক তই সদা
আৰু থাক তই ত’ত