এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৮
বিৰহিণী বিলাপ কাব্য।
সি দুখতে তই কান্দি থাক নিতে,
সদা বিয়াকুল মন॥
একোকে নাজানে তেঁও!
সংসাৰ-ক্ষেত্ৰৰ পলখত পৰি
নাই লোৱা তেঁও লেও॥
হেৰালে স্বাধীন ধন।
সি দিনা অৱধি আসাম-বাসীৰ
পৰৰ অধীন মন॥
আনৰ গোলাম হ’ল!
খোৱা, পিন্ধা, লোৱা, উঠা, বহা, শোৱা,
লোকৰ হাতত গ’ল!!
নাই বিষাদৰ চিন।
তইতো, শালিকী!—-আসামৰে পখী?
তয়ো হ’বি পৰাধীন॥
জানিছোঁ,—নাকান্দে মন।
