এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪
বিৰহিণী বিলাপ কাব্য
বিৰহৰ জুয়ে পুৰিলে বুকু।
নুশুনিলে ৰাধা, বুলিলো কান্দি॥
অভাগীৰ আশা মনতে ৰ'ল!
নলওঁ যে আৰু নাৰী জনম॥
পৰিছোঁ পাৱত, কোৱাঁছোন মােক
কলৈনো যে গল’ স্বোৱামী ধন?
বিৰহৰ জুয়ে দহে ঘনে হিয়া
পুৰিহে ই দেহা শুকান বন॥
পালেগৈ ক’ত কেনে সুন্দৰী?
কোন সেই নাৰী নাৰীৰ কলঙ্ক,
অভাগীৰ ধন ৰাখিলে ধৰি?
