সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কনফুচিয়াছ.djvu/১৪৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৮
কনফুচিয়াছ
১৩২। আগলৈ নাচাই খোজ দিলে বিপদ ভৰিৰ তলতে পাবা।
১৩৩। নিজে বেচি দিবা, পৰৰ কম লবা, তেহে ঘৃণাৰ হাত সাৰিবা।
১৩৪। যাৰ ঘৰত নিৰ্জ্জনতা নাই তাৰ মন দূৰলৈ যাব নোৱাৰে।
১৩৫। যাৰ মুখত অলপো বিষাদৰ ছাঁ নাই তেওঁৰ চিন্তা গভীৰ নহয়।
১৩৬। কিনকিনিয়া বৰষুণত পুথি পঢ়িবা, শীতল বা বলিলে বীণ বজাবা।
১৩৭। দাৰিদ্ৰ্যই অভিশাপ নহয়, উচ্চাকাঙ্ক্ষাবিহীন দৰিদ্ৰতাহে অভিশাপ।
১৩৮। কুশাসন বাঘকৈও ভয়ানক।
১৩৯। মুৰ্খপুত্ৰই ঘৰ নাভাঙে, বুধিয়ক পুত্ৰইহে ঘৰ নষ্ট কৰে।
১৪০। আত্মসংযম নহলে নম্ৰতা অসহনীয় হয়, আৰু সাবধানতা ভয়াতুৰত, সাহস হিংসাত আৰু সৰলতা অশিষ্টতাত পৰিণত হয়।