এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পৰম পিতা ব্ৰহ্মাৰ পুত্ৰ তুমি
জন্মতে ধন্য হিমালয় চৰণ চুমি
শান্ত জলৰাশি যেন অনন্ত সাগৰ
তোমাতেই সপি দিওঁ মনৰ ভাগৰ
উৰণীয়া বগ জাক, টুলুঙা নাও
কাছাৰী ঘাটতে যেন সৰগহে পাওঁ
সাষ্টাঙ্গে প্ৰণিপাত জনাওঁ তোমাক
নমামি ব্ৰহ্মপুত্ৰ
নমামি ব্ৰহ্মপুত্ৰ।
পেছোৱাৰ
ফাগুনৰ পছোৱাজাক বলিয়া হ’ল
সদ্যজাত কলিবোৰ মোহাৰি থৈ গ'ল
লহপহ ফুলনিখন শ্মশান হ’ল
সহস্ৰ চকুৰ কোণ সেমেকাই গ'ল।
নাইনে পছোৱাক ৰুধিবৰ শকতি
কোৱা শুনো মানৱ উচ্চতম প্ৰজাতি
মাথোন ভৰষা তুমি অগতিৰ গতি
মষিমূৰ কৰা, আছে যিমান দুৰ্মতি।
যদিহে নোৱাৰা তাকে আহক প্ৰলয়
একেলগে সকলোটি হৈ যাওক ক্ষয়
নুশুনিব কেৱে ক’তো মাতৃৰ বিননি
সমভাগে পাব সৱে শান্তিৰ জিৰণি॥ ৩
এজন ডাক্তৰৰ কবিতা • ৫৫
