বিপ্লৱ
সৌৱা কেউদিশে জ্বলিছে আজি বিপ্লৱৰ জুই
সেই জুইৰ লেলিহান শিখাই সামৰি লৈছে
আৰু জ্বলি নিশ্চিহ্ন হৈছে মানৱতা
অস্ত্ৰধাৰী অসুৰে নাচে তাণ্ডৱ, নাঙঠ হৈ।
শুনিছিলো নাম কিছু সেউজ বিপ্লৱ, শিল্প বিপ্লৱ
আৰু নিচাসক্ত কানিয়াৰ কৰ্মহীনতাৰ বিপৰীতে
মন আপ্লুত কৰা কৰ্ম বিপ্লৱৰ যুগজয়ী গান
নিষ্ঠা, সততা, প্ৰেম, একতাৰ সুমধুৰ ঐক্যতান।
আজিৰ বিপ্লৱ যেন অনন্য, বিভৎস
তেজৰঙা ৰং তাৰ, ক'ব পাৰি তেজেৰেই বিপ্লৱ
অসহায় মানুহৰ ৰেপি ৰেপি ডিঙি কটা আৰু
শাৰী পাতি গুলিওৱা নিলাজ, বৰ্বৰ বিপ্লৱ।
ই নহয় কোনো চিন্তাধাৰা অথবা কৰ্মৰ যুঁজ
ই হেনো যুগান্তকাৰী এক জ্ঞাতি ধৰ্মৰ যুঁজ
ব্যক্তিগত মতভেদৰ নাই কাম নাই দাম
মনুষ্যত্ব আছে যদি কণমানো কৰি দিয়া দান।
নোৱাৰে হ’ব ই কোনো মতাদৰ্শৰ কিম্বা
মানৱতাৰ সপক্ষে কৰা নৈতিক যুঁজ
হ'ব পাৰে মাথো প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰৰ হকে কৰা
বহুল বৰ্জিত সেই সামন্তযুগীয়া যুঁজ।
নেজানো কোন দিশে ধাৱমান সংজ্ঞা বিপ্লৱৰ
অস্তিত্ব ক্ষণিকৰ বোধহয় জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানৱৰ
অস্ত্ৰ সামৰি ল’লে, ইজনে-সিজনৰ কান্ধত হাত থ’লে
ৰ’ব পাৰে অৱশেষ মানৱ সমাজৰ॥ ❖
এজন ডাক্টৰৰ কবিতা • ৯
