পৃষ্ঠা:এজন ডাক্তৰৰ কবিতা.pdf/১২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

বগা সাজ দি, পৰ্বতৰ কাছ কণী খেদি
কঢ়িয়াই আকাশলঙ্ঘী আশাৰ বোজা
যদি দিয়ও কেনেবাকৈ, এৰিবি অকলে
নিবিচাৰি ঘৰখন নাতি-নাতিনীৰে
শুভ্ৰ সাজৰ কাম, দাম তেতিয়াহে পাবি
নহয় জানো সেই সাজ বৈধব্যৰো প্ৰতীক॥ ❖

 

সংক্ৰান্তি

আচম্বিতে পাৰ হ’ল পছোৱা এজাক
পেলালেহি চতুৰ্দিশে তলসৰা পাত
নাজানিলো ক’ৰপৰা আনিলে বুটলি
কাষৰতে ফুলি থকা ফুলৰ হাট
হঠাতেই নাইকিয়া উদুলি মুদুলি;
ধূলিৰে ধূসৰ কেউদিশ ছাঁয়াঘন
হলুকি হ’ল যেন সমুখৰ বাট
ভয়াৰ্ত মনত ভাঁহে নিশ্চয়তা হীন
পাহৰণি অতীতৰ ঘাত-প্ৰতিঘাত
অলৰ-অচৰ দেহ চেতনা বিহীন।
এটি মাথো স্পৰ্শ, আনি দিয়ে সুবিমল
শান্তিৰ নিজৰা, কৰে জাগৃতি সঞ্চাৰ
ধূলিকণা উৰি গ’ল, সমুখত ৰ’ল
একাধিক পথ, দ্বাৰ উন্মুক্ত সজাৰ
ভাবি-চিন্তি দুটি খোজ দিবৰে হ’ল॥ ❖

এজন ডাক্তৰ কবিতা • ১১৭