এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আগৰতলা
সময় সলনি হ’ল
মনবোৰ যেন কিছু সলনি হ’ল
কলিজাৰ ৰং দেখো একেদৰে ৰ’ল
বহুতৰে চুলি সৰি তপা মূৰ হ’ল
কঁকাল, ডিঙিৰ চিন নাইকিয়া হল
কলিজাটো ৰঙা যি ৰঙা হৈয়ে ৰ’ল
সাজপাৰ, পৰিধান গহীন হ’ল
চেঙেলীয়া গতি-বিধি অতীত হ’ল
সকলোবোৰ যেন খেলিমেলি হ’ল
অবুজন মন চাগে বলিয়া হল
স্থিৰতাৰে এখন্তেক নহ’বা হ’ল
কলিজাটি মোৰ নিৰুদ্দেশ হ’ল
একৰঙী কলিজাৰ কোলাহলী ঢল
সুখময় স্পন্দন আজি ধ্বনিত হ’ল
আগৰতলা যেন পুণ্যতীৰ্থ হ’ল
মদিৰাৰ পাত্ৰটি পৰিপূৰ্ণ হ’ল
উপভোগ কৰা পল-অনুপল
পলাই কলিজা মোৰ তালৈকে গ’ল। ❖
(উচৰ্গা-৭১’ সহপাঠী কলিজাবোৰলৈ।)
এজন ডাক্তৰৰ কবিতা • ১০১
