এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৯
অসমীয় মহাভাৰত।
আকাশত গ্ৰহ যুদ্ধ হুল স্থুল শুনি।
ঘনে ঘনে তিনিবাৰ কাম্পিল ধৰণী॥৩০৮
দেখি মহা শোক কৰে শিষ্ট সাধুগণ।
দ্ৰোণে উঠি চলি গৈলা আপোন ভবন॥
তেসম্বেয়ো গৈয়া যেবে আনন্দিত মন।
পুনৰপি আলোচ কৰন্ত দোৰ্য্যোধন॥৩০৯
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতি কৰন্ত বৰ শোক।
দুষ্ট পুত্ৰ দেখিয়া সমস্তে তেজে মোক॥
দৰ্য্যোধনক বোলে বাপু মোৰ বোল কৰ।
কৃষ্ণক ধৰিবে মতি কিঞ্চিতো নকৰ॥৩১০
আৰো বুজাইলেক ৰাজা যুগুত বচন।
উখৰা ভূমিক কি কৰিবে বৰিষণ॥
কৌৰৱৰ কথা মানে এহিমানে থও।
কি কৰিল প্ৰভাতে কৃষ্ণৰ কথা কও॥৩১১
প্ৰভাততে নিত্যকৰ্ম্ম অবসান কৰি।
সাত্যকি সহিতে ৰথে চড়িলন্ত হৰি॥
ৰাজপথে দারুকে ডাকন্ত ৰথখান।
বৃকস্থল বাসি আসি ধৰিলা যোগান॥৩১২
মাধবৰ আগে পাছে বেঢ়ি নৰ নাৰী।
আগবাঢ়ি গৈলা যেন সকলে নগৰি॥
