এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০
উদ্যোগ পর্ব্ব।
কতো শিশুগণ আতি মৰণক ভয়ে।
গাছত সাবটি ধৰি কাতৰে বোলয়ে॥২৬৩
ক্ষমা কৰা বৃকোদৰ আমাক ৰাখিয়ো।
সবে ফল দিবো তোক প্ৰাণ নমাৰিয়ো॥
আজি হন্তে লাগ লৈবো নপাৰিবো গালি।
সৰ্ব্বদায়ে থাকিবো তোমাৰ আশা পালি॥২৬৪
হেন ভীম স্মৰন্তে মোহোৰ ধাতু যাই।
সবে মান সাৰিবে যদ্যপি ৰাজ্য পাই॥
এত হন্তে সভাখান আকুলিত ভৈল।
কুৰ কুৰ শবদে ৰোলেক উঠি গৈল॥২৬৫
সাধুৰ আনন্দ দুৰ্জ্জনৰ মন কষ্ট।
বোলে কি কাৰেণে আসে মাধৱ অনিষ্ট॥
অন্যো অন্যে বোলে যেন যাৰ অভিপ্ৰাই।
ভীষ্মে উঠি মাতন্ত ৰাজাৰ মুখ চাই॥২৬৬
শুনা শুনা বাপু ধৃতৰাষ্ট্ৰ মনকৰি।
প্ৰভাততে কালি শুনো আসিবন্ত হৰি॥
যাক দৰশনে হবে সবে কৰ্ম্ম নাশ।
ব্ৰহ্মা গৌৰী শঙ্কৰে কৰন্ত অভিলাষ॥২৬৭
কালি হেন কৃষ্ণক দেখিবো নেত্ৰ ভৰি।
কি মোৰ আনন্দ সুমৰন্তে হৰি হৰি॥
