এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৭
অসমীয়া মহাভাৰত
পাণ্ডৱৰ বিপত্তিক নজাই সহন।
তোমাৰ চৰণে প্ৰভু পশিলো শৰণ॥২৪৮
এহি বুলি নগৰিয়া যত নিৰন্তৰ।
মাধবক ৰহিবাক দিলা বাসা ঘৰ॥
মহন্ত ভকত যত উপাসিয়া ৰৈলা।
কতো লোকে কৌৰৱত জনাইবাক গৈলা॥২৪৯
নিশঙ্ক নিৰ্ভয় সুশিক্ষিত দুত দুই।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাজাক জনাইলা আগ হুই॥
দূত লোকে বোলে শুনিয়োক নৰেশ্বৰ।
বৃকস্থলে আজি ৰহিচন্ত দামোদৰ॥২৫০
পাণ্ডৱে পাঞ্চিলে তেসম্বাৰ দূত হুই।
তযু থানে আসিছে সাত্যকি সমে দুই॥
কালি কৃষ্ণ আসিবে কহিলো সাৰে সাৰ।
যেন লাগে আলোচ কৰিয়ো আপোনাৰ॥২৫১
ধৃতৰাষ্ট্ৰে শুনিলন্ত আসিলন্ত হৰি।
অধোমুখে ৰহিল নৃপতি মৌন কৰি॥
আসিবন্ত কৃষ্ণ পাণ্ডৱৰ দূত হুই।
অৰ্দ্ধৰাজ্য খুজিলে নেদিলে ভাল নুই॥২৫২
পুত্ৰৰ কাৰণে ৰাজ্য নপাৰি দিবাক।
কৰ্ণ দুঃশাসণ শকুনিয়ো দেই হাক॥
