এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
উদ্যোগ পৰ্ব্ব
দণ্ডে তান যুগ যাই আমাক স্মৰন্তে।
নজানো মৰিল কিবা আচন্ত জীয়ন্তে॥২২৩
বনবাসে আসো দুখ অপমান পাই।
সিবেলাত লগতে অছিলা কুন্তী আই॥
পাছে পাছে আসন্ত পাৰন্ত দীৰ্ঘ গেৰি।
তেবে আমি তথাতে লুকাইলো আইক এৰি॥২২৪
উলতি গৈলেক শুনো নগৰক লাগি।
বিদুৰে পোষন্ত শুনো শাক অন্ন মাগি॥
নিতে নিতে কৌৰৱেও দেই অপমান।
মোৰ অৰ্থে যাইবা কুন্তী জননীৰ থান॥২২৫
পাঞ্চো ভাইৰ বচনে কুন্তীক নমস্কাৰ।
ভিন্নে ভিন্নে মাধৱ কৰিবা পাঞ্চবাৰ॥
তযু সঙ্গে চলি যাউক মত্ত ষাঠি হাঁথি।
বলৱন্ত যোদ্ধা যাউক দশ মহাৰথি॥২২৬
বাটে পন্থে দুৰ্জনক পৰাথক ভয়।
বলৱন্ত চলোক হাজাৰ সেনা চয়॥
শকটত তুলি তুলি বস্ত্ৰৰ সম্ভাৰ।
পসাৰি লগত সাজি চলোক অপাৰ॥২২৭
ভোজনৰ সম্ভাৰ লগত যাউক লই।
কৌৰৱৰ আশে যেন নথাকিবা ৰই॥
