এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
অসমীয়া মহাভাৰত
কৌৰৱ পাণ্ডৱ যে কুটুম্ব দুয়ো ঘৰ।
তাত কেন বিষম দেখাহা দামোদৰ॥
গোবিন্দে বোলন্ত মই সবে কথা বুজো।
কিন্তু ধনঞ্জয়ৰ ধাৰক নতু সুজো॥৮২
স্বৰুপ বচন কহোঁ শুনিও সঞ্জয়।
একদিকি প্ৰাণ সমে সখি ধনঞ্জয়॥
আৰ দিকে আছে মোৰ যত পত্নীগণ।
যদু বীৰগনো যে জানিবি সংঙ্কৰ্ষণ॥৮৩
পিতৃসমে সেই উগ্ৰসেন মহীপালে।
আপোনাৰ দেহাক আৰিলো সেই কালে॥
বন্ধুগণ সহিতে এৰিবে পাৰো দেহ।
ততোধিক অৰ্জ্জুনক দশ গুণে স্নেহ॥৮৪
শৰীৰ পৰিলে পুনৰপি দেহা পাই।
প্ৰাণ সম অৰ্জ্জুনক এৰণ নজাই॥
প্ৰফুল্ল নয়ন পূৰ্ণানন্দ ঘনশ্যাম।
আপোনাৰ নয়নে দেখিলো অনুপাম॥৮৫
যোগী সৱে যাহাক নপাৱে ধ্যান কৰি।
হেনয় কৃষ্ণা মই পৰশিলো ভৰি।
হেন শুনি ভীষ্ম দ্ৰোণে উঠি আসনৰ।
হৰিষে লোতক শ্ৰবে দূয়ো নয়নৰ॥৮৬
