সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১৭৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৫
অসমীয়া মহাভাৰত।

দিবাকৰে বোলে কুন্তী শুনিয়ো বচন।
কদাচিতো মিছা নুহি দেৱ দৰিশন॥৮১৫
আমাক দেখিলে বিফল নোহে মতি।
কন্যা গুচি এতিক্ষণে হুয়োক যুবতি॥
এহি বুলি আদিত্যে তোমাক উপাৰ্জ্জিল।
হেন দেখি মোৰ মনে সংশয় মিলিল॥৮১৬
দিবাকৰে দেখিয়া বুলিলা অভিপ্ৰায়।
পাছে তুমি আমাত জন্মিলা এহি ঠাই।
কবচ কুঁণ্ডল সমে জন্মিলাহা তুমি।
আদিত্যৰ বৰে পুনু কন্যা ভৈলো আমি॥৮১৭
নতু দেন্ত পিতৃ কতো বিবাহ আমাক।
লোকে হতিবেক শুনি ইসব কথাক॥
অভেদ কবচ দুই কুণ্ডলে সহিত।
ত্ৰিভুবনে তোমাৰ মৃত্যুত নাহি ভীত॥৮১৮
কুল কলঙ্কক ভয়ে তেজিবাক মন।
দৰশনে স্নেহ লাগে তোমাৰ বদন॥
উভয় শঙ্কত ভয়ে অনেক কান্দিলো।
সম্ফুৰাত বান্ধি পাচে তোমাক উটাইলো॥ ৮১৯
গঙ্গাৰ তীৰত অধিৰথি ক্ৰীড়া কৰে।
সম্ফুৰাক দেখিলেক জল উপৰে।