এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৭
অসমীয়া মহাভাৰত।
যিবেলা দেখিয়ে যুধিষ্ঠিৰ মহাশয়।
তপবলে আপনাৰ সৈন্যক ৰাখয়॥৭৭৫
তেজবলে বিনাশিবে শত্ৰু সৈন্য বৰ।
সিবেলা দেখিবা বীৰ দাৰুণ সমৰ॥
কিন্তু কৰ্ণ শুনা আবে আমাৰ বচন।
কাৰ্ত্তিক নিবৰ্ত্তি মাস হইবেক আঘন॥৭৭৬
আজি হন্তে লেখি সাত দিনৰ ভিতৰে।
দুৰ্ঘোৰ সমৰে হুইবে কুৰু পাণ্ডৱৰে॥
ঘোৰ শৰে যত প্ৰজা ঘাৱ চেৱ খাই।
নপকিবে নজৰিবে জাৰ ঘাম নাই॥৭৭৭
কৰ্ণে বোলে শুনা প্ৰভু আমাৰ বচন
পুন্য ভূমি মহা কুৰু ক্ষেত্ৰ বিতোপন॥
মহাতীৰ্থ গঙ্গাদেবী বহন্ত সদাই।
যাহাত মৰিলে প্ৰজা বৈকুণ্ঠক পাই॥৭৭৮
ৰাজাগণ সমস্তে মিলিবে এক ঘৰ।
যুদ্ধ বিনা মৰণ নিন্দিত ক্ষত্ৰিয়ৰ॥
তৈকে লাগি চলি যাওক কুৰু পাণ্ডুযত।
ৰণ ভূমি প্ৰভু নিৰ্ম্মিয়োক সি ঠানত॥৭৭৯
মাধৱ বদতি কৰ্ণ শুনিয়ো বচন।
সাজু হুইয়া চলোক নৃপতি দোৰ্য্যোধন॥
