পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১৩৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৯
অসমীয়া মহাভাৰত।

সহদেব বীৰৰ হৰিষ ভৈল মন।
জানু শিৰে মাধৱৰ নমিলা চৰণ॥৬৩৫
শুনি দ্ৰোপদীৰ আনন্দৰ সীমা নাই।
প্ৰদক্ষিণে নমিলা কৃষ্ণৰ দুই পাই॥
পাণ্ডৱৰ কথা এবে এখনে থাকোক।
আতপৰে কৌৰৱৰ কথা শুনিয়োক ॥৬৩৬
ঋষিয়ে বোলন্ত কথা শুনা মন কৰি।
যিবেলা আসিলা কৃষ্ণে কৌৰৱক এৰি॥
সি বেলাত সমস্ত কৌৰৱ ভৈলা ভয়।
সভামাজে ধৃতৰাষ্ট্ৰে বিলাপ কৰয়॥ ৬৩৭
বিদূৰ বাহিলক কৃপ ভীষ্ম বিবিংশতি।
এসম্বাক ধৃতৰাষ্ট্ৰে অনাইলেক মাতি॥
সান্ব শল্য সুদক্ষিণ ৰাজা দোৰ্ষোধন।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতি কৰন্ত দুঃখ মন॥৬৩৮
পাণ্ডৱৰ মহিমা সুমৰি মনে ভয়।
দোৰ্যোধন তনয়ক গৰিহা বোলয়॥
ইহাক স্মমৰন্তে মোৰ মনে অসন্তোষ।
দোৰ্যোধনে কৃষ্ণক কৰিলা বৰ দ্ৰোহ॥৬৩৯
দেখিবাহা অলপতে ইহাৰ তাৰ ফল।
সিংহ সম মহাবলি পাণ্ডৱ সকল॥