সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩২
উদ্যোগপৰ্ব্ব

কুন্তী পেসী তোমাক আমাক স্নেহ ভাবে।
মহা দুঃখে আছন্ত দণ্ডেকে যুগ যাৱে॥৬০৯
হেন দেখি মোৰ মনে ভৈল মহা ভীত।
প্ৰভাততে উঠি মই বিদুৰে সহিত॥
দুন্দুভি বজাৱে কৌৰৱৰ সভা চানি।
ধুন্ধুৰি মহৰি ভেৰি নানা ৰোল শুনি॥৬১০
কৃতবৰ্ম্মা সাত্যকিক দুইক লগে লই।
প্ৰভাততে সভা মাজে প্ৰবেশিলো গই॥
শুনি ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাজা কৰিলন্ত মান।
উচ্ছ সিংহাসন দিলা বসিবাৰ থান॥৬১১
সিবেলাত তব যত আজ্ঞা নিৰন্তৰ।
সকলে কহিলো কুৰু সভাৰ ভিতৰ॥
শুনি মহা ভয় ভৈল কুৰু বৃদ্ধ গণ।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতিৰ ৰাজ্য দিবে মন॥৬১২
গান্ধাৰিৰো দেখিয়াছে সাম ৰাজে।
একে পাপী দোৰ্য্যোধন নৃপতিত বাজে।
দেখি সপ্ত ঋষিগণে বুলিলন্ত তাক।
ভীষ্মে বুলিলন্ত তান নুশুনিলে হাক ॥৬১৩
দ্ৰোণে বুলিলন্ত আৰু বিদুৰে বুলিল।
তাসম্বাৰ বাক্যে অৰো অধিক জলিল॥