পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩১
অসমীয়া মহাভাৰত।

তম গুণে জগতক দেখি বৈৰ ভাব।
ৰজো গুণে মহাদৰ্প দম্ভিক স্বভাব।৬:৪
সত্ব গুণে শুদ্ধ আতি পবিত্ৰ পৰম।
তিনিয়ো জগত সিটো দেখি মিত্ৰ সম॥
এতেকতে দদা তুমি সাত্বিক স্বভাব।
কৌৰবক দেখা তুমি সুহৃদ বান্ধব।৬০৫
তমো গুণে উপজিল ৰাজ্য দোৰ্য্যোধনে।
তিনিয়ো জগত ভাল নমানয় মনে॥
আপোনাৰ মতি যেন উপমা কৰই।
জগতকে শত্ৰু মিত্ৰ তেহ্ণয় দেখয়॥৬০৬
আৰু বাৰ্ত্তা কহো দদা শুনা সাৱধানে।
যি দিনাত যাত্ৰা দিয়া পঠাইলা আপোনে॥
সি দিনাত পাইলো বৃকস্থল নামে গ্ৰাম।
তাতে ৰহি সিদিনাত কৰিলো বিশ্ৰাম ॥৬০৭
প্ৰভাততে গৈলো কুৰু নৃপতিৰ পুৰি।
হস্তনিা পুৰক তব আজ্ঞা শিৰে ধৰি॥
ভীষ্ম আদি কৰি কুৰু বৃদ্ধ নিৰন্তৰ।
আগ বাঢ়ি নিয়া মোক কৰিলা সাদৰ॥৬০৮
সিদিনা ৰহিলো মই বিদুৰৰ ঘৰে।
কুন্তী পেসী সহিতে কথাতে উজাগৰে॥