এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৫
অসমীয়া মহাভাৰত
তাতে কর্ণ শকুনি ভৈলেক কৰৱত।
বৃক্ষ কুৰু পাণ্ডৱৰ ফালিলে মাজত ॥৫৭৪
তুমি আজি সবাকে কৰিলা একথান।
আত পৰে মাধৱ আনন্দ নাহি আন ॥
শুনি হৰি অল্প কৰি মাতিলন্ত চাই।
অল্প কৰি মাতিলা গম্ভীৰ অভিপ্রায় ॥৫৭৫
কুরু পাণ্ডৱৰ সময়ন্তি ভৈল যত।
অল্প কালে তােমাসাত হইবে বেকত॥
এহিবুলি ৰথ ডাকি চলিলন্ত হৰি।
গধুলি বেলাত পাইলা বিৰাট নগৰী ॥৫৭৬
বৈসম্পায়ণ বদতি শুনিয়ো নৰেশ্বৰ।
কৃষ্ণ আলিবাৰ কথা শুনি যুধিষ্ঠিৰ ॥
সসৈন্যে সহিতে সমদলে পাঞ্চোভাই।
আগবাঢ়ি গৈল আনন্দৰ সীমা নাই ॥৫৭৭
আসন্ত নৃপতি কৃষ্ণে দেখিয়া পথত।
ৰথহন্তে নামি প্রণামিলা চৰণত॥
যুধিষ্ঠিৰে আঙ্কোয়ালি ধৰি হৃদয়ত।
পৰম সন্তোষ ভৈল বাক্য গদ গদ ॥৫৭৮
প্রেমে পুলকিত তিনি তাপ ভৈল হত।
যন ক্ষুদ্র নদী সৰ পৰে সমুদ্রত॥
