পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১০৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৯
অসমীয়া মহাভাৰত।

হেন শুনি সাত্যকি অগনি সম জলে।
কৃতবৰ্ম্মা বীৰত যে কহিলা সকলে।৪৯৫
শুনা কৃতবৰ্ম্মা তুমি নাচাহিবা আন।
ঝাণ্ট কৰি আমাৰ কটক যোৰাই আন॥
তোমাৰ আমাৰ দুইৰো সাজি আনা ৰথ।
দুষ্ট কৌৰৱক আজি পেশো যমপথ॥৪৯৬
শুনি কৃতবৰ্ম্মা শীঘ্ৰবেগে গৈলা ধাই।
তেতিক্ষণে আনিলন্ত কটক যোড়াই॥
কেহো ঘোটকত কেহো প্ৰমত্ত মাতঙ্গে।
অঙ্কুশৰ প্ৰহাৰত তুলি আছৈ খঙ্গে॥৪৯৭
পৰম আক্ৰান্ত দেখি সবে লোকে বোলে।
দশন ভিৰিয়া যেনো নগৰক তোলে॥
একো ৰথী ৰথত পদাতি সমে চাপি।
সভাৰ দ্বাৰত গৈয়া ৰহিলেক ব্যাপি॥৪৯৮
সাত্যকি বদতি সবে আতে থাকা বই।
কৃষ্ণৰ আগত মই জনাই আসো গই॥
এহি বুলি সাত্যকিয়ে শীঘ্ৰ বেগে-গৈলা॥
কৃষ্ণৰ আগত কথা কহিবাক লৈলা॥৪৯৯
শুনা শুনা দদা দোৰ্য্যোধন দুৰাচাৰ।
একোয়ে প্ৰকাৰে মন নুবুজয় তাৰ॥