পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১০
উদ্যোগ পৰ্ব্ব।

দোৰ্য্যোধনে আলোচয় একেশ্বৰে পাই।
বন্দী কৰি তোমাক থৈবেক এহি ঠাই॥৫০০
মাধৱ বদতি কোনে ধৰিবেক মোক।
অকাৰণে সাত্যকি মনত কৰা শোক॥
কেন মতে ধৰে মোক একেশ্বৰে পাই।
সমাজে বহি তুমি থাকা ৰঙ্গ চাই॥৫০১
হেন শুনি উঠিলা সাত্যকি ধনুৰ্দ্ধৰ।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাজাত কহিলা নিৰন্তৰ॥
শুনা ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাজা বচন আমাৰ॥
পৰম দুৰ্জ্জন দোৰ্য্যোধন দুৰাচাৰ॥৫০২
তাহাৰ আলোচ গই শুনা মন কৰি।
বন্দী কৰিবাক খোজে মাধৱক ধৰি॥
যেন মহা মুঢ়মতি চৱাল সকলে।
অগনিক বান্ধি লই বস্ত্ৰৰ আঞ্চলে॥৫০৩
নতু অগ্নি আনন্তে বসন পোৰা যাই।
দুৰাচাৰ পাপিষ্ঠ তাহাৰ সেহি নই॥
সাত্যকিৰ মুখে ধৃতৰাষ্ট্ৰে বাৰ্ত্তা পাই।
তেতিক্ষণে পাঞ্চিলেক বিদুৰক চাই॥ ৫০৪
দুৰাচাৰ পুত্ৰ মোৰ আছে কোন থান।
কৰ্ণ দুঃশাসন যে শকুনি সমে আন॥