এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাবিত্ৰী
কিন্তু মায়া মোহে ভৰা সংসাৰৰ ছবি
চকুত নালাগে ভাল আৰু সাবিত্ৰীৰ
সিকাৰণে, প্ৰভু! সেই সংসাৰৰ ফালে
নোখোজে উলটি চাব মনে দুৰ্ভাগীৰ॥”
পৰিতুষ্ট হই, দেবি! ক’লে কৃতান্তই
তোমাৰ মুখত শুনি এনুৱা বচন,
“ধন্য ধন্য তুমি, সতি! জননী তোমাৰ,
জন্মালে যি তোমাহেন ৰমণী–ৰতন॥
সৰ্ব্ব গুণৱতী তুমি, সতি! পতিব্ৰতা
বিৰাজে পবিত্ৰ জ্ঞান তযু অন্তৰত;—
স্বোৱামীত বাজে, তুমি মাগি লোৱাঁ বৰ,
যেনে ইচ্ছা হয়, সতি! মোৰ ওচৰত॥”
কৰযোড় কৰি তুমি বুলিব ধৰিলা;–
“দয়া যদি উপজিছে তোমাৰ মনত,
ৰাজ্যভ্ৰষ্ট ৰাজা, (প্ৰভু! শহুৰ দাসীৰ)—
ৰাজ্যলাভ হয় যেন তোমাৰ বৰত॥”
“তথাস্তু’ বুলিলা দেৱ সন্তোষ মনত,
কৰযুড়ি ক’লা পুনু (কৃতান্ত ঘুৰিলে )
“আজন্ম আহিছোঁ শুনি পণ্ডিতৰ মুখে,
কৰ্ম্ম-বন্ধ পায় নাশ তোমাক দেখিলে॥
৩১
