পৃষ্ঠা:আদিপাঠ - মাজছোৱা.pdf/12

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ১০ ]

ৰ্‌ ফ ৰ্ফ কৰ্ফাল।
ৰ্‌ ভ ৰ্ভ ৰ্ব্ভ নিৰ্ভৰ, গৰ্ব্ভ।
ৰ্‌ ম ৰ্ম্ম ধৰ্ম্ম, কৰ্ম্ম, ফৰ্ম্মুটি।
ৰ্‌ য ৰ্য্য কাৰ্য্য, সূৰ্য্য, আৰ্য্য, দুৰ্য্যোধন।
ৰ্‌ ল ৰ্ল্ল লুৰ্ল্লুৰীয়া, দুৰ্ল্লভ।
ৰ্‌ শ ৰ্শ কাঁৰ্শলা, দৰ্শন।
ৰ্‌ ষ ৰ্ষ বৰ্ষা, কৰ্ষণ, মৰ্ষণ।
ৰ্‌ হ ৰ্হ আৰ্হি, কোৰ্হাল।

 

তৰ্ক কৰিলে বুদ্ধি চোকা হয়।
ৰদত মাটি শুকাই কৰ্ক্কৰীয়া হয়।
মূৰ্খ মানুহে সময় ব্যয় কৰিবলৈ উপায় নেপায়।
গৰ্গ নামেৰে এজনা ঋষি আছিল।
হীৰা অতি মহাৰ্ঘ বস্তু।
ৰদৰ ধকে ধৰিলে মানুহ মূৰ্চ্চা যায়।
কৰ্ণ আৰু অৰ্জ্জুন দুজনা মহাবীৰ আছিল।
ধূৰ্ত্ত মানুহে ছল পালেই ঠগিবলৈ বিচাৰে।
যথাৰ্থ বন্ধু অতি দুৰ্ল্লভ।