পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯১
আদি চৰিত

কণিকা ৰহস্য ভক্তি নিজে লৈলা গুৰু।
পুৰুষ সংঘটি ভক্তি লৈলা কল্পতৰু।
আশীবিধ ভক্তি চাৰি বিধ প্ৰকাশিলা।
প্ৰথমতে তিনি জনে ভকতিক পাইলা।
আমি যদুমণি আৰু বিপ্ৰ দামোদৰ॥
তিনিকো প্ৰথমে ভক্তি দিলন্ত শঙ্কৰ।
গোপাল মুৰাৰি আদি যতেক মহন্ত।
সমস্তকে ভক্তি গুৰু পাচত দিলন্ত।
ব্ৰহ্মপুত্ৰ তীৰে মুদৈ কমলা বোলয়।
তাহান বাৰিত ৰৈলা প্ৰভু কৃপাময়॥৯৫০
সাত দিন সেহি থানে ৰহিলা শঙ্কৰ।
তথাপি কমলা মুদৈ নাসিল ওচৰ।
ধনৰ গৰ্ব্বত সিটো নাসিল ওচৰ॥
হেন দেখি মোক আজ্ঞা কৰিল ঈশ্বৰ।
এহি থানে তুমি এক পাতিবা মহন্ত।
ভাল ৰূপে তাঙ্ক ভক্তি দিবা অপৰ্য্যন্ত।
এহি বুলি গুৰু মোক আদেশ কৰিলা।
শান্তানু ভূঞাৰ বংশ সবাকো অনাইলা।
যৈত যিবা আছিলেক বংশ শান্তানুৰ।
তৈকে লাগি সমস্তকে জনাইলা শঙ্কৰ॥৯১০
সবাকো আশ্বাস কৰি ভোজন কৰাইলা।
সবাকে চাহিয়া গুৰু বচন বুলিলা।