সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আদি চৰিত

এহিমত এৰিবেক যেহি বংশগণ।
অন্য ভাৱে প্ৰবৰ্ত্তিৰ জানিবা কাৰণ।
সেহি বংশ দুখ পাই হৈবে পৰাধীন।
তজু আগে কৈলোঁ লক্ষ্মী স্বৰূপ বচন॥ ৮৬
সূৰ্য্য নিগদতি লক্ষ্মী শুনিলা কাৰণ।
এহি দুই বৰ দিলোঁ পূৰ্ণ হৌক মন॥
প্ৰথম দ্বিতীয় বৰ দিলোঁহুঁ সুন্দৰী।
তৃতীয় বৰৰ কথা শুনা প্ৰাণেশ্বৰী॥৮৮
জন্মি আছে শিশু কেনমতে মন্ত্ৰ লৈব।
নাতিগণে পাচে জন্মি কেনে মন্ত্ৰ পাইব॥
পুত্ৰ নাতিগণৰ খুজিলা জয় বৰ।
পূৰ্ব্বে বৰ দিবোঁ বুলি কৰি অঙ্গীকাৰ॥৯০
নিদিলে নহয় বৰ দিবাক দুষ্কৰ।
জয় মন্ত্ৰ নপাইলেও নিজিনে সমৰ॥
ইসব দুষ্কৰ বৰ খুজিলাহা মোক।
হেন বাক্য শুনি লক্ষ্মী পাইলেক শোক॥ ৯২
কিছু নুবুলিয়া লক্ষ্মী মৌন হুয়া আছে।
লক্ষ্মীৰ আশয় সূৰ্য্যে বুজিলন্ত পাচে॥
সূৰ্য্যে দেখিলন্ত জায়া মহাশোক পাইলা।
মমতৰ ভাৱে পুনু ধুলিবাক লৈলা॥ ৯৪
শুনা শুনা প্ৰিয়া এক উপায় আছয়।
বিজয় মন্ত্ৰৰ জয় দিবোঁহুঁ নিশ্চয়॥