পৃষ্ঠা:অসীমৰ বীণ.djvu/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

জীৱন শেষত

লক্ষ্যহীন আতমাৰ
 সুদূৰৰ অসীম পুৰীত
সাজিথোঁৱা সযতনে
 মন্দিৰৰ পূজাৰ বেদীত
যি দিনাই অৰপিলো
 মোৰ এই সৰু হিয়াখনি
সি দিনাই মচি নিলো
 জগতৰ অতীত কাহিনী।

জগতত চিন থলো
 আজি মোৰ ভগা বীণা খনি
জনমে জনমে মোৰ
বাজিছিল যি বানত
 অতীতৰ কৰুণ ৰাগিনী॥

যাৰ সুৰে সোঁৱৰাই
অভাগাৰ হৃদয়ত
 অতীতৰ পুৰণি সপোন
অসীমৰ স্মৃতিৰেখা
অজানিতে দাপোনত
 উদঙ্গাই মন্দিৰৰ
 দেৱতাৰ ছাঁয়াৰ ঢাকোন॥