পৃষ্ঠা:অসম-সন্ধ্যা.djvu/৪১

৩৩

তৃতীয় সৰ্গ

বৰফুকনৰ তাত আছে সমৰ্থন।
কালি ৰাতি সৎৰামে কৰিছে মন্ত্ৰণা,—
চাবল’ই নৃত্য-গীত কৰি নিমন্ত্ৰণ
অতৰ্কিতে আপোনাক কৰিব নিধন।”
পূৰ্ণানন্দে গহীনাই সুধিলে পুনৰ,—
“আছিল নে কোনো আৰু আমাৰ পক্ষৰ
উপস্থিত সৎৰামৰ মন্ত্ৰণা-মেলত?”
“থাকিলে থাকিব পাৰে,”—কলে চিত্ৰসেনে,
কিন্তু তাক জানিবৰ নাছিল উপায়।
দেখাত চক্ৰীৰ দল সৎৰামৰ বশ,
মোকে তো নাজানে কেৱে ভিন্ন-পক্ষী বুলি।”
পূৰ্ণানন্দে ক’লে,-বাৰু অতি ভাল কথা,
মেলত মন্ত্ৰণাকাৰী আছিল যিমান
ক’ই যোৱাঁ নাম-ধাম প্ৰত্যেক জনৰ;
স্বপক্ষ-বিপক্ষ মই কৰিম বিচাৰ।”
চিত্ৰসেনে সকলোৰে দিলে পৰিচয়;
পূৰ্ণানন্দে ল’লে কৰি তালিকা প্ৰস্তুত।
 ফুকনে বিদায় ল’লে। কৰিলে পুনৰ
কৃষ্ণদাসে যথাৰীতি মন্ত্ৰীক সাক্ষাৎ।
মন্ত্ৰীৰ প্ৰশ্নৰ তেওঁ দিলে যি উত্তৰ,
প্ৰত্যেক আখৰ তাৰ পুনৰুক্তি মাথোঁ,
চিত্ৰসেন ফুকনৰ পূৰ্ণ বিবৃতিৰ।
“বাৰু যোৱাঁ”—পূৰ্ণানন্দে কৰিলে আদেশ।
প্ৰণামেৰে কৃষ্ণদাসে কৰিলে প্ৰস্থান।

৩