এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৮
অসম-সন্ধ্যা
নামত যদিও ৰজা, বন্দী স্বৰ্গদেৱ;
দিনৰাতি ম্ৰিয়মাণ ঘোৰ অশান্তিত।
একমাত্ৰ চিন্তা মোৰ দিঠকে—সপোনে
কিদৰে ৰজাৰ কৰোঁ বন্ধন মোচন।
পাইছোঁ উমান কৰি গোপনে সন্ধান,
—যদিও ফুটাই মুখ নকয় ভয়ত,—
সকলোৰে কাম্য পূৰ্ণানন্দৰ পতন।
সময়ত সকলোৰে পাম সমৰ্থন,
পাম বৰফুকনকো আমাৰ দলত।
বুজি ভাবি ভবিষ্যৎ,
বাছি লোৱা সাৱধানে কৰ্ত্তব্যৰ পথ।
সৎৰাম নীৰৱ হ'ল। ক’লে জগধৰে,—
“ধ্বংস হোক পূৰ্ণানন্দ, মিলোক ধূলিত,
এয়ে মাত্ৰ প্ৰতিধ্বনি প্ৰতি হৃদয়ত।
কিন্তু কোন নিগনিয়ে বান্ধিব টিলিঙা
সাহ কৰি আগ বাঢ়ি মেকুৰী-ডিঙিত?
বন-বল, জন-বল, সৈন্য-বল ল’ই
ক্ষমতাৰ শিখৰত কৰি আৰোহণ,
বিৰাজিছে পূৰ্ণানন্দ মধ্যাহ্ন-ভাস্কৰ।
কোন তাৰ কাষ চাপি হ’ব ভস্মীভূত!
তথাপিও সকলোটি হ’ই একমত,
যোগ্যৰ নেতৃত্ব মানি হ’লে অগ্ৰসৰ,
পাব মোক সহচৰ যাবৎ জীবন।
