এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
অসম-সন্ধ্যা
নতুবা নমাই মোক আসনৰ পৰা,
সিংহাসন, ৰাজদণ্ড কৰক গ্ৰহণ।”
পূৰ্ণানন্দে ক’লে,—“তাৰ এটিও নহয়,
পাটত থাকিব ৰজা ভুঞ্জি ৰাজভোগ,
শাসন-সঁচাৰকাঠী ৰাখিম মুঠিত।
শ্ৰেষ্ঠ মোৰ জন্মভূমি ভূপতিতক’ই।
প্ৰয়োজন হলে পাৰোঁ সলাব ভূপতি,
নোৱাৰোঁ এৰিব কিন্তু জনমভূমিক।
ৰাজনীতি জ্ঞানহীন ৰজাৰ হাতত।"
“বাৰু তেন্তে"—স্বৰ্গদেৱে কৰিলে উত্তৰ,
“কৰক যিহকে ইচ্ছা নকৰোঁ বাৰণ।
ময়ো কিন্তু ভৱিষ্যতে নিজ ইচ্ছামতে
চলিম নৰ'ই কাৰো পৰামৰ্শল’ই;
যায়, থাকে ৰাজ্য তাৰ নকৰো ভাবনা।”
কথাৰ লগতে ৰজা উত্তেজিত হ'ই,
উলটিল কক্ষ এৰি উন্মাদৰ দৰে।
ৰাজমাৱে ক'লে পূৰ্ণানন্দল’ই চাই,—
“ঘৃণনীয় আচৰণ ক্ষমিব পুত্ৰৰ;
বুজনিৰে পখালিম চেঁকা অন্তৰৰ।”
“আপোনাৰ কথামতে ক্ষমিছোঁ সদায়,
কিন্তু তাৰ পৰিণতি দেখোঁ ভয়ঙ্কৰ।
ৰাহুগ্ৰস্ত শশধৰ মুক্ত কৰিবৰ
এইবাৰ শেষ চেষ্টা কৰিব লাগিব,
তথাপি নোৱাৰো যদি, দুৰ্ভাগ্য ৰজাৰ।
