এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৫৯
ঊনবিংশ সৰ্গ
দেশত ইদৰে থাপি শান্তিৰ শাসন,
থ’ই সেনা এহেজাৰ ৰজাৰ লগত,
কৃতজ্ঞ ৰজাৰ ল’ই প্ৰীতি-উপহাৰ
উলটিল আলুংমিঙ্গি ল’ই দল-বল,
ৰং মনে হাঁহি-মুখে নিজ দেশল’ই।
ঊনবিংশ সৰ্গ
পতাল নামেৰে এক আছিল যুৱক
বংশধৰ সিজাতিৰ যি জাতিৰে স'তে
পাতিলে সম্বন্ধ পূৰ্ব্বে দ্বিতীয় পাণ্ডৱে।
বহুদিন ধৰি কৰি ব্ৰহ্মত নিবাস,
ভূক্ত হ’ই সিদেশৰ সৈন্যৰ দলত
আহিছিল দেশল’ই হ’ই সহচৰ
আলুংমিঙ্গিৰ। এতিয়া সুযোগ পাই
ৰ’ল স্বদেশতে, ৰজাৰ পৰীয়া হ’ই।
যেতিয়া ওৰেষা যায় প্ৰথমে পলাই,
ওৰেনাথৰ ভাৰ্য্যা মাজু আইদেউ
ৰ’ইছিল নিজ ভ্ৰাতৃ ৰজাৰ লগত।
পিচতো থাকিল তাতে ছিঙি স্নেহ-পাশ,
চিৰজীৱনৰ বাবে ওৰেষানাথৰ।
