পৃষ্ঠা:অসম-সন্ধ্যা.djvu/১৫৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৪৮
অসম-সন্ধ্যা


এতিয়া তেওঁকে মাতি, পাতি সেনাপতি
আলুংমিঙ্গিৰে স’তে সমক্ষমতাৰ,
ক’লে ব্ৰহ্মৰাজে মাতি আলুংমিঙ্গিক,
"লগৰীয়া দিলো এই বীৰ অসমৰ।
জানে তেওঁ বাট-পথ, দেশৰ নিয়ম,
জানে আৰু কোন কেনে যোদ্ধা অসমৰ ,
সিকাৰণে নকৰিবা নকৰি আলচ
কোনো কাম, আগ ধৰি মোমাইৰ লগত।
ইয়াৰ অন্যথা হ'লে নহ’ব মঙ্গল।
 আলুংমিঙ্গিয়ে পাই ৰজাৰ আদেশ
লাগি গ’ল উদ্যোগত সমৰ-যাত্ৰাৰ।
মোমাইৰ লগত মিলি ল'লে বাছি সেনা,
ল’লে আৰু তিনি জন পালি সেনাপতি,
বজুফায়া, চেক আৰু সজাতি ফুকন।
ৰণৰ সম্ভাৰ ল'লে যাক যেনে লাগে
কাঁ‌ড়-ধনু, খড়গ-যাঠি, হিলই-বাৰুদ।
আহাৰ সামগ্ৰী ল'লে,-চাউলৰ ভাৰ,
শুকান মঙহ আৰু গৰু-গাহৰিৰ।
চুঙাই চুঙাই ল'লে ফটিকা ভৰাই,
ধপাত, কানিৰ টেম ল’লে জোলোঙাত।
ইদৰে সম্পূৰ্ণ কৰি সজ্জা সমৰৰ,
আৰম্ভ কৰিলে যাত্ৰা শুভক্ষণ চাই,
কঁপাই পৰ্ব্বত বন জয়ধ্বনি কৰি।
হাঁহি-মাতি গীত গাই নাচি উলাহত,