এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৭
চতুৰ্দ্দশ সৰ্গ
অসমৰ সিংহাসন পূৰ্ব্বজ্যোতিহীন।
বদনে বিষয় ল’ই কৰিলে নিঃশেষ
শত্ৰু বুলি যাৰ প্ৰতি আছিলে সন্দেহ;
পালে মানে নগৰত স্বৰ্গীয় মন্ত্ৰীৰ
আত্মীয়, কুটুম্ব, বন্ধু কিম্বা পৰিজন,
নাৰী ভিন্ন কোনো জন নথ’লে জীয়াই।
মনোৰম বাসগৃহ স্বৰ্গীয় মন্ত্ৰীৰ
হ’ল আজি বদনৰ বিলাস-ভবন।
দেখি-শুনি নাবাধিলে একোতে ৰজাই।
বদনৰ ৰুচিমতে কৰিলে সংস্কাৰ
শাসনৰ, পাতি ল’ই নতুন বিষয়া;
শূন্য ৰ'ল মাত্ৰ বুঢ়াগোহাঁইৰ আসন।
বদনৰ কথামতে ৰুচিনাথল’ই।
অবিলম্বে স্বৰ্গদেৱে পঠালে সংবাদ,—
তুৰন্তে উলটি আহি বাব ল’বল’ই।
কিন্তু তাত ৰুচিনাথ নহল সন্মত,
ভাবিলে মনত—নাই ৰজাতো সঁজাত
কি জানি ই বদনৰ প্ৰতাৰণা জাল
ল’বল’ই প্ৰতিশোধ ওচৰ চপাই!
সিহেতু নাহিল তেওঁ গুৱাহাটী এৰি,
কৰি ভয় বদনক ধৰা দিবল’ই;
নাৰাখিলে অনুৰোধ স্বৰ্গদেৱতাৰ।
বদনে তথাপি শূন্য ৰাখিলে আসন
দেখুৱাই উদাৰতা, ৰুচিনাথল’ই।
