এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জ্ঞান।
হৃদয় তন্ত্ৰীত নানান ভাবেৰে
বিহৰিছ দিন ৰাতি;
তোৰ অবিহনে মানব জাতিৰ
নেথাকে গৌৰব ভাতি।
তয়ে মথোঁ ৰত্ন মানবী কায়াত
সকলো কাজৰে মূল;
তোৰ শকতিৰে তয়ে অবিৰাম
হৰিছ সকলো ভুল।
তয়ে মাথো এক তোৰ বলতেই
যশ মান লভে নৰে;
তয়েই শিক্ষক তোৰ বুজনিতে
শোক তাপ পৰিহৰে।
তয়ে মাথো বল তয়েই উৎসাহ
দয়ামায়া হৃদয়ত;
তয়ে মাথো গুৰু তোৰ উপদেশে
পাপক ৰাখে দূৰত।
মহতী শকতি মানব ৰাজ্যত
ভোগ কৰি আছ তই;
সুখে দুখে সদা সকলো সময়
থাক যেন লগ হই।
⸺⸺
